01 april 2011

Hola Allemaal,


Hier weer eens een berichtje van ons. We hebben vanmorgen net Piet en Yvonne Asma naar het vliegveld gebracht. Piet is een ex- collega van Aad en die twee hebben een jaar of 20 samen “gewerkt”. Op 8 maart kwamen Piet en Yvonne aan en zijn eerst gezellig 4 dagen bij ons gebleven. Daarna hebben ze een mooie rondreis door Costa Rica gemaakt en zijn als afsluiting nog 2 dagen bij ons geweest.

Het was erg gezellig elkaar weer te zien. Piet heeft nog 2x een jam-sessie gedaan samen met de band van Francis. De tweede avond was er ook een Indianenfamilie uit Canada bij die momenteel in het huis verblijven waar wij voor zorgen (ons Caretakerhuis). Deze familie van 7, overigens allemaal hele bijzondere leuke mensen, zongen samen een paar liederen uit hun cultuur in hun eigen taal het Mi’kmaq. Heel apart om dit mee te maken. Je realiseert je niet dat er nog honderden verschillende indianenstammen leven in Amerika en Canada.

Met Piet en Yvonne hebben we van alles ondernomen, de jongens hebben zelfs nog zoals vanouds weer eens een potje getennist. Het was natuurlijk wel ff wennen met die koperen ploert aan de strak blauwe lucht. Terwijl de jongens zich in het zweet werkten lieten de meisjes zich lekker lieten verwennen in de Sala de Belleza (beauty salon). We zijn natuurlijk ook heerlijk uit eten geweest en hebben vooral ook gezellig over van alles en nog wat bijgekletst. Wij vonden het super leuk dat ze bij ons waren en volgens ons denken Piet en Yvonne er hetzelfde over. Overigens zijn Piet en Yvonne degenen die ons een jaar of 4 geleden hebben getipt Costa Rica eens te gaan bezoeken. Dit was overigens al de 3e keer voor hun.

Voor het bezoek van Piet en Yvonne hebben we ook nog een nachtje 2 oud collega’s van Aad op bezoek gehad. Remco en Monique, 2 stoere fietsers die op hun Hollandse stalen rossen 5 weken lang heel Costa Rica hebben doorkruist, errug knap met al die bergen hier! We hebben ook met hen erg veel lol gehad, heel leuk stel ook. Afgelopen tijd zijn er dus aardig wat Amsterdamse Politieherinneringen de revue gepasseerd.

Even een update mbt de verkoop van ons huis. Begin januari kwamen we via de makelaar in contact met de vertegenwoordiger van een bedrijf. Dit bedrijf gaat een netwerk opzetten in telecommunicatie en zij zochten diverse woningen. Binnen twee dagen waren we er uit en moest alleen het koopcontract getekend worden. Aangezien de telecommunicatiemarkt in Costa Rica voorheen gesloten was geeft het introduceren van de nieuwe spelers op de markt een hoop problemen. Zo ook voor dit bedrijf, de gemeenten weigerden gewoonweg de benodigde vergunningen af te geven ter bescherming van de monopolist ICE (spreek uit iese) Hierdoor heeft dit bedrijf de aankoop van onze woning uitgesteld tot het moment dat de benodigde vergunningen binnen zijn en zij van start kunnen gaan. Dit zou zo maar een jaar kunnen duren. Wij hebben de vertegenwoordiger van het bedrijf gezegd inmiddels wel gewoon door te gaan met de verkoop van ons huis. We gaan het dus wel zien hoe het gaat lopen. Haast hebben we niet.

Eindelijk wordt Mar geholpen aan haar hand. De doktoren hebben inmiddels de al verwachte diagnose gesteld: Carpaal Tunnel Syndroom. De laatste tijd was de pijn niet meer te harden dus we zijn blij dat we nu groen licht hebben van de verzekering voor de operatie. Op woensdag 6 april a.s. om 07.00 moet Mar zich melden bij hospital Cattolica (nee hoeft ze niet te zijn hoor). De operatie wordt onder plaatselijke verdoving verricht en duurt een minuut of 25. Na de operatie mag ze direct weer naar huis en zal ze het een paar weken rustig aan moeten doen.

De dag na Mar haar operatie gaan we 4 dagen naar Nicaragua (komt ze tenminste niet in de verleiding om dingen aan te doen thuis). We gaan samen met Brian en Francis. We nemen een hotelletje in de buurt van het meer van Nicaragua. We zitten hier nu ruim 3 jaar en zijn nog nooit in Nicaragua geweest.

We hebben een ouder stel dat vlak bij ons in de buurt woont bereid gevonden om gedurende onze afwezigheid in ons huis te trekken en voor de honden en Miepie te zorgen zodat we met een gerust hart weg kunnen gaan.

Als we terug zijn komt heel snel daarna zo rond de 15e Marco, de broer van Aad, op bezoek voor een week of twee. Zij hebben elkaar inmiddels ruim 3 jaar niet gezien dus dat werd wel weer tijd.

Inmiddels hebben we geboekt voor ons eerste bezoek na onze emigratie aan Nederland. Aad vertrekt op 9 mei a.s. en vliegt via Panama met de KLM en komt de 10e aan. Hij vliegt op de heenreis samen met Loek een vriend van ons. De 29e Mei vertrekt Aad weer naar “huis”. Mar stapt 30 juni aan boord van een kist van Iberia en vliegt via Madrid naar Amsterdam. Mar gaat 21 juli weer richting Costa Rica. We hebben er inmiddels wel zin in en zijn benieuwd naar alle familie en vrienden en wat er allemaal veranderd is in 3.5 jaar.

Wij willen iedereen vanaf hier nog een goed en gezond voorjaar wensen en misschien tot ziens bij ons bezoek aan NL.