January 2012

Santa Eulalia, January 2012

Hèhè eindelijk weer eens een BLOG van ons uit Costa Rica.

Omdat we zo ver weg zitten, mag het nog ff, voor iedereen;

EEN HEEL FIJN EN GEZOND 2012 TOEGEWENST!!!!!

Om maar met het eind van het vorige Blog verder te gaan, Mar heeft inmiddels ook een operatie achter de rug aan haar andere hand. Ook daar is het Carpaal gerepareerd en is ze nu eindelijk klachtenvrij.

Sinds het vorige Blog zijn Mar en ik voor de eerste keer weer eens in Nederland geweest. Het was heel erg leuk om iedereen weer ff te zien, de bekende plekken te bezoeken en……om Ajax kampioen te zien worden. We hebben beiden een vrij druk programma gehad en voor we het wisten waren we alweer thuis. Inderdaad Costa Rica voelde echt als thuis, gelukkig maar.

Ook hebben we sinds een half jaar een nieuwe auto. De Toyota RAV4 was al bijna 15 jaar oud en werd een beetje te klein voor ons gezien het feit dat we toch vaak toeristen naar de luchthaven brengen en toertjes doen. We hebben nu een zwarte Nissan Exterra, van 2000. (zie foto) Een lekkere veilige auto (1500KG) automaat met een 3.3 L motor.

Ook in 2011 is Marco, de broer van Aad op bezoek geweest. De boys zijn lekker samen op pad geweest en voor we het wisten zat zijn vakantie er al weer op.

We hebben ook nog een kleine verbouwing achter de rug in huis. We hebben de bruine tegels in de keuken en het aanrechtblad vervangen door een Granieten blad. Verder hebben we alle keukenkastjes geschilderd, een megaklus maar het is wel opgeknapt (zie foto) Overigens staat ons huis nog steeds te koop maar de markt is hier ook niet wild en we hebben de tijd.

Op 8 december jl. kwam Richard aan in Costa Rica en op 13 december Cora, Aad zijn moeder. Richard heeft 5 dagen bij ons in huis gelogeerd en is toen met een huurauto op pad gegaan. Zo tegen de kerstdagen was hij weer terug en heeft toen tot 2 januari het huis gehuurd waar wij property manager van zijn.

We hebben samen kerst gevierd met Cora, Richard en een aantal Canadese en Amerikaanse vrienden. Dit jaar hebben we zelfs lootjes getrokken en afgesproken dat iedereen 5 kado’s zou kopen en in ieder geval 1 rijm en 1 surprise zou maken. Uiteraard keken onze buitenlandse vrienden hier eerst raar van op maar uiteindelijk waren ze razend enthousiast en lagen er eerste kerstdag 45 kado’s onder de kerstboom. We hebben ontzettend gelachen om de rijmen, het was voor ons ook niet makkelijk om te rijmen in het Engels. Het kerstdiner was weer zeer smakelijk dit jaar, mede door een reus van een kalkoen. Een traditie is geboren en dit krijgt zeer zeker een vervolg.

We zijn met Cora en Richard ook nog de Tarcoles Rivier opgeweest om krokodillen te spotten, was ook deze keer weer indrukwekkend om zo’n reus op 1 meter afstand naast je te zien in het wild.

Tussendoor hebben we met Cora en Richard nog de nodige feesten afgelopen. December is in Costa Rica een echte feestmaand temeer omdat het voor iedereen hier dan ook de grote (zomer)vakantie is en de kinderen vrij zijn van eind november tot begin februari.

Op een van de feesten kwamen wij Barry en zijn vrouw Claudia tegen. Tijdens het gesprek vroeg Barry of wij misschien ook geïnteresseerd zouden om nog een property er bij te managen. Uiteindelijk gaan wij dit doen en gedurende hun 4 maanden durende verblijf in Texas gaan wij ook op hun honden passen. Twee enorme reuzen een Beauceron genaamd Vandel (55kg) en een Kangal (Anatolische herder)genaamd Otto (65kg). Voor dit oppassen krijgen we een leuke vergoeding, da’s mooi meegenomen. Uiteraard hebben we inmiddels een proefperiode gehad van 3 dagen om op deze honden te passen om te zien hoe ons kroost op deze reuzen zouden reageren. Dit was geen probleem, zelfs Miepie had er geen moeite mee. Otto en Vandel zijn erg goed opgevoed en vooral Sem vond het heel gezellig dat ze er waren en kan het erg goed met ze vinden, Max kijkt zoals altijd nog ff de hond uit de boom.

Via via zijn wij voor nog 3 huizen als Property managers gevraagd. Overigens zijn de meeste niet veel werk en bestaat het meeste werk uit het overmaken van de vaste lasten en het regelen van de schoonmaak en de tuinmannen.

Ook ons reisbureau Bunki Tours, draait op volle toeren. Ontstaan door het regelen van accommodaties voor familie en vrienden beginnen we nu steeds meer klandizie te krijgen. Zo hebben we een aantal maanden geleden een grote rondreis georganiseerd voor een Zwitsers stel die via iemand in Costa Rica in contact met BunkiTours was gekomen. We hebben sinds kort ook de beschikking over een gediplomeerde Costaricaanse gids. Victor weet alles van Costa Rica en is ook nog eens in het bezit van een goede 4wd auto.

Het Zwitserse stel koos er voor om 21 dagen met Victor op te trekken en zij hebben dan ook alles wat Costa Rica te bieden heeft gezien. Ook ex-collega’s en familie maken druk gebruik van Bunki. Zo zijn we nu een 24-daagse trip aan het samenstellen voor een ex- collega van Mar en komt in maart 2012 een tante van Aad 23 dagen naar Costa Rica. Al met al hartstikke leuk en gezellig. We hoeven ons in ieder geval niet te vervelen.

Toen waren we alweer aangekomen bij de laatste dag van 2011. Wij waren met Cora en Richard uitgenodigd bij Bernard, een Duitse aannemer die een groot landgoed heeft op de berg naast ons. Er waren ongeveer 75 mensen op dit oud en nieuw feest. Het feest begon om 20.00 uur met een uitgebreid dinerbuffet.
Zo tegen middernacht zijn we er goed voor gaan zitten want je hebt vanaf zijn huis een vrij uitzicht over de hele vallei. Het was een schitterend spektakel om al het vuurwerk te zien vanaf onze woonplaats tot aan San Jose. Hierna vertrokken er een aantal gasten en blijven wij, uiteraard, nog even nazitten. Bernard bleef flessen champagne tevoorschijn toveren en na het openen van iedere fles hoorde je weer ”HAPPY NEW YEAR” al met al een hele leuke avond gehad.

Op 1 januari waren we ook nog eens uitgenodigd voor een Nieuwjaarsdiner bij Michel en Lise, de bouwer van ons huis. Het was ook deze keer weer erg lekker en gezellig.

Op 2 januari jl. was het voor Richard weer tijd om richting NL te gaan, helaas ook hij heeft ruim een dag vertraging opgelopen. Het positieve is dat hij bijna zijn hele ticket vergoed gaat krijgen.

Op 13 januari is moeder Cora ook weer terug gevlogen en zij heeft gelukkig geen vertraging gehad.

We moeten het hier maar weer ff bij laten, jullie zijn weer op de hoogte van de stand van zaken hier. We zijn inmiddels ons vijfde jaar ingegaan en zijn hier volledig ingeburgerd. We zullen dan ook niet al te vaak meer een Blog maken maar een paar keer per jaar laten we wel iets van ons horen.

Voor alle lezers, groetjes van ons en misschien tot ziens in Costa Rica!!

Pura Vida!!!!