April 2008

Hallo allemaal!!

Alweer een maand voorbij. Op 27 maart was het zover, ma Cora haar vakantie hier zat er op. Het is haar goed bevallen en ze had dan ook weinig zin om terug te gaan. Lekker bruin gekleurd is ze het vliegtuig ingestapt om 15 uur later zonder vertragingen weer in NL aan te komen. We hebben samen een leuke maand gehad en veel uitstapjes gemaakt.

Toen ma eenmaal thuis gekomen was besloot ze meteen om samen met Lianne een pakketje naar ons op te sturen. Heel erg spannend natuurlijk, ons eerste pakketje hier, had goede kans van slagen omdat we inmiddels een apartado (postbus) geopend hadden. En ja hoor, na ongeveer twee weken lag er dan eindelijk een briefje in onze postbus dat het pakketje gearriveerd was. Het bleek een enorme doos te zijn en we konden bijna niet wachten tot we thuis waren om het te openen. Het was net pakjesavond. Ma en Lianne hebben ons vreselijk verwend met een lekker stuk kaas, cappuccino, 2 Voetbal Internationals, bodycreme, een zwembrilletje, een leesbrilletje voor Aad???????ha ha, dropjes, tijdschriften, winegums, tampons, stroopwafels en nog veel meer!! Heerlijk om te krijgen, MA en LIANNE hartstikke bedankt!!!

Een paar dagen na het vertrek van ma zagen wij plotseling achterin de tuin tussen het gras water omhoogkomen??? Na onderzoek (veel graven) bleek er een waterleiding gebroken te zijn. Aad dus weer aan de gang, en na het monteren van een nieuwe koppeling was dit probleem ook weer opgelost. Waarschijnlijk was dit al een tijdje aan de gang want we hadden eind van de maand ineens een fikse waterrekening, bah!
Ja ja, zo zijn er steeds meer klusjes die je nog nooit gedaan hebt gehad maar als je ze eenmaal aanpakt lukt het nog goed ook. Zo ook Aad z’n eerste knipbeurt in CR; want na bijna 4 maanden niet onder het mes bij kapper Arie geweest te zijn, was er inmiddels een aardig oerwoudje gekweekt. Zo werd dan eindelijk na enige schroom en twijfel die prachtige tondeuse die Arie cadeau had gedaan, uit de kast gehaald. Wat te doen? standje 0, 1, 2 of 3?? Of misschien eerst toch nog even op Miep oefenen?, maar ja die ging er ook als een haas vandoor. Dan meteen maar de beuk erin. Uiteindelijk is het toch nog aardig gelukt, hoewel het natuurlijk geen Arie-styling geworden is en Aad veel langer in de kappersstoel heeft moeten zitten.

Op sportief gebied gaat het hier ook prima, we zijn nog steeds lekker aan het hardlopen, het heuvelachtige terrein is wel zwaar en valt soms echt niet mee, maar we krijgen die bulten steeds beter onder de knie. Ook trekken we elke dag een paar baantjes, helemaal lekker afkoelen na het hardlopen. Miep krijgt hier ook veel meer beweging dan in Nederland, een nieuwigheidje van de laatste weken is dat ze ’s morgens tijdens onze dagelijkse ochtendwandelingen met een enorme spurt in een van de bomen klautert, lachen hoor, en dat op haar 15e.

Met ons, inmiddels al aardig ingereden, RAVje hebben we nog een dagtripje gemaakt naar de plaats Carthago (oude hoofdstad Costa Rica) en de vulkaan Irazu. Carthago is een leuke stad met een mooie basiliek en ruines van een oude kerk. De Irazu vulkaan ligt op ruim 2700 meter hoogte en het was daar dan ook behoorlijk fris. De omgeving heeft wel iets weg van een maanlandschap. De krater van de vulkaan was goed te zien en is gevuld met water.
Ook zijn we een dagje naar de dierentuin van La Garita geweest. Heel veel inheemse vogels en dieren gezien, erg leuk uitstapje. Ook handig is dat we, nu we een Costaricaans rijbewijs hebben, geen toeristenprijs meer betalen maar dezelfde entree als de locale bevolking, erg prettig.

Ondertussen werd Aad gebeld of hij eventueel van 17 t/m 24 april als gids werkzaam wilde zijn om een rondreis Costa Rica te begeleiden. Wat een stunt, net hier en dan als reisgids aan de gang gaan!. Het ging om een rondreis uit de Neckermangids, hier georganiseerd door Ibero-service. Het telefoontje kwam via via een dag voor de aankomst van de gasten. Ik zou dan op pad moeten met 5 Belgen en een tico-chauffeur. Het leek mij erg leuk om te doen, Costa Rica verkennen en nog betaald worden ook, super toch!. Ik heb dus toegehapt en op 17 april om 05.30 uur afgesproken op de luchthaven. Daar stond een medewerker van Ibero die mij een envelop in de hand duwde met vouchers, een reisschema en mij vervolgens veel succes wenste. Ook mijn chauffeur Elli was inmiddels op de luchthaven aangekomen. Daar sta je dan op de luchthaven na ruim drie maanden Costa Rica te wachten op voormalige zuiderburen. Om 06.15 kwamen ze naar buiten. Na de kennismaking gingen we al gauw op pad richting het eerste hotel in San Jose. Daar aangekomen bleek men niets van een reservering af te weten. De baliemedewerker stond in rap Spaans tegen mij te ratelen. Toen maar even het kantoor gebeld. Bleek er een fout te zijn gemaakt en moesten we naar een ander hotel. Na het inchecken vertrokken we meteen al naar de eerste locatie, de vulkaan POAS. Het groepje Belgen bestond uit Ivo en Barbera 50 en 42jr, Marc 68 jr en Dympfke en Mireille 64 jaar oud. Een nogal belegen groepje dus. We zijn vervolgens naar Torteguero, Arenal, Monte Verde en Rincon de la Viega geweest en hebben een leuke 8 dagen gehad. Tussendoor hebben we nog een bananenplantage, een Poema en Luipaard opvangcentrum en Botanische tuin bezocht. Het was een mooie manier voor mij om het land beter te leren kennen en ja, je moet wel Spaans spreken en daar leer je ook veel van. Ook waren er spraakverwarringen met de Belgen, o.a. hadden zij het over de botten (laarzen). de poep (billen) en hadden ze er veel goesting (zin) in. Uiteindelijk hebben we afscheid genomen en kreeg ik nog een mooie fooi van ze. Het is zeker voor herhaling vatbaar. Die arme Marian is 8 dagen lang alleen thuis geweest en dat was wel ff wennen.

Op 20 april zouden we samen met Willeke naar een groot buiten concert (Festival Imperial) gaan in de buurt van San Jose. Daar was een optreden van o.a. Seal, Duran Duran (de batterij was op, dus helaas geen foto van hun, wel een beetje botoxkoppie die Simon Lebon) en Enrique Eglesias. Omdat Aad moest gidsen ben ik samen met Willeke naar het concert geweest. We stonden 4 meter van het podium en het concert was errrug goed. We hartstikke lol gehad, lekker gefeest, gedanst en ons tegoed gedaan aan heerlijke Imperial biertjes. Heel normaal dat je daar een grote beker met deksel inslaat zodat je zonder bier te verspillen aan het feesten kan, echt lachen. Wel een lange sta van 4 tot 12.00 ’s avonds (arme voeten…), maar echt de moeite waard. We hadden VIP kaartjes maar besloten toch dichtbij het podium te gaan staan, dat is toch veel leuker dan in VIP-stoelen zitten. Er waren ongeveer 30.000 bezoekers en de sfeer was perfect. Willeke bleef die nacht gezellig slapen natuurlijk, en moe maar voldaan stapte ze de volgende dag weer op de bus naar huis. We hebben natuurlijk alweer afgesproken om volgend jaar weer te gaan.

Op 26 april zijn we gaan stappen met Ronald en Raquel in Plaze Itskazu. Dat is voor ons wel 45 minuten rijden maar het was echt de moeite waard. We spraken af bij Mas Tkila (echt veel Tequila in de drankjes…), dat bleek een gezellige kroeg te zijn met live-optredens en leuk publiek. Daar lekker aan de Corona’s en Margarita’s gezeten en gezellig zitten kletsen. Weer een leuke stek gevonden en zo ontdekken we hier steeds weer leuke plekjes. Voor herhaling vatbaar!

Hier staat de regentijd voor de deur al zou je dat niet zeggen. April is duidelijk de warmste maand en de afgelopen week was het dagelijks ruim 32 graden. Wij hebben begrepen dat in NL het weer eindelijk beter is geworden. Wij wensen jullie een mooie zomer met lekker weer.

Na het begin van de regentijd gaan we een aantal fruitbomen planten. Verder willen we nog een toegangshek plaatsen en serieus naar hondjes gaan kijken.

Soms bereiken ons ook minder prettige berichten uit Nederland mbt vrienden of familie. Het is dan wel eens moeilijk dat we ver weg zitten. Wij willen diegenen heel veel sterkte en gezondheid toewensen!!!!

Al met al weer een leuke (drukke) maand. De groetjes van ons en tot ziens/mails/bels!!!

Pura Vida!!!