Augustus 2008

Augustus 2008

Alweer een maand voorbij. Wij hebben begrepen dat het een regenachtige en stormachtige maand was in NL. Hier regent het nu meestal na 15.00 uur een paar uur. In november begint hier de zomer weer. Het schijnt dat hier de maanden september en oktober de natste maanden zijn ivm de tropische stormen in de Caribische zee.

Onze fruitbomen doen het goed en we hebben inmiddels de eerste liters sinaasappelsap uit eigen tuin, heerlijk, verser kan niet. Ook zijn de eerste grapefruits geplukt, de eerste hingen nogal laag en waren nog een beetje groen, maar moesten noodgedwongen van de boom omdat Sem en Max er kopbal mee speelden. Wel al roze van binnen maar nog wel een beetje zuur dus. De bananenbomen zijn nu ongeveer 10 meter hoog maar nog geen banaan te zien, misschien na de regenperiode. Ook de klimop tegen het nieuwe achterhek doet het goed, volgend jaar hebben we daar een mooie groene muur met rode bloemen. Verder willen we voor de achterkant nog wat palmen kopen, maar dan zijn we wel klaar voor dit jaar.

Inmiddels hebben we na 3 weken antwoord gekregen van de Gemeente Zaanstad op onze vraag waarom wij volgens hun niet geëmigreerd zouden zijn. Dat komt volgens hen omdat we nog een postadres hebben in NL, en dat kan schijnt niet samen te kunnen gaan met emigreren, vreemd verhaal. Alsof je, na emigratie, geen post meer zou krijgen in NL. We moeten ons nu eerst weer uit laten schrijven en hopelijk is het dan klaar.

Het werk in de tuin begint nu op te schieten. Nog wat betonblokken ingraven en piedras (steentjes) over het pad en dan zijn we met het meeste wel klaar. We hebben samen heel veel graafuren gemaakt en waren soms echt gebroken. Maar… het resultaat mag er zijn.

Sem en Max groeien als kool en inmiddels is Miepie volledig aan ze gewend. Ze lopen lekker samen in huis en de tuin en dat gaat prima. Sem heeft momenteel veel last van de tandenwissel en is af en toe een beetje sneu. Qua eten lusten ze alles, af en toe een stukje banaan of een plak watermeloen gaat er gretig in. Sem had al snel een gaatje tussen de bamboe gevonden en zat op een gegeven moment gezellig mee te eten bij de tuinman van de buren. Met een aantal betonblokken is deze escaperoute afgesloten. Vandaag liep er een vreemde hond in de tuin. Hier was Max niet van gediend, met de nekharen overeind en grommend heeft Max de indringer verjaagd.

Het zwembad is weer gemaakt. Het bleek dat de voegen aan vervanging toe waren en onze vriend Mario heeft alle voegen verwijderd en daarna opnieuw gevoegd. Een klusje van ruim 2 dagen. De vorige voegen waren niet van het juiste materiaal en losten langzaam op door het chloor in het water. Gelukkig kunnen we nu weer een frisse duik nemen om af te koelen, want in de regentijd kan het hier aardig benauwd zijn.

Wat ons nog steeds verbaasd is dat er hier bijna geen wind staat. Heel af en toe komt er een flinke vlaag voorbij waarna het vervolgens weer dagen windstil is. Een paar dagen geleden werden we op zo’n vlaag getrakteerd net voordat het ging regenen. Het zwembad was net gemaakt en we zeiden nog tegen elkaar; hé hé lekker ff zitten alles is weer gemaakt. Mooi niet dus, komt daar plotseling die harde windvlaag gevolgd door het geluid van klaterend water. Wat bleek, we hadden de bloem van de Agave (5meter lang) gekapt en tegen het muurtje aan de zijkant gezet, was door de wind die zware stengel precies op onze buitenkraan gevallen waardoor de leiding gebroken was en het water uit de muur spoot. Konden we dus weer aan de gang. Uiteindelijk is ook dat weer gerepareerd. Tja zo blijf je aan de gang.

Onze tuinmannen hebben we ontslagen. Grasmaaien konden ze als de beste maar voor de rest wisten ze niet echt veel van tuinieren. We hebben nu een nieuwe tuinman en deze kost maar een derde van de vorige. Alfonso werkt ook bij de buren en schijnt ook nog wat van tuinieren te weten.

Deze week met onze vrienden Kees en Willeke naar de Price Smart geweest in Heredia. Hun tv was kaduuk omdat iemand die bij hen op het huis paste de stekker in 220 ipv 110 volt stak oeiiiiii. Uiteraard zijn ze lekker bij ons blijven slapen en was het weer gezellig al viel dat laatste Whiskietje niet erg lekker bij Kees ha ha!

Vorige week kwam David, de eigenaar van ons Caretakerhuis voor een week over uit New York. We hebben e.e.a. besproken, we gaan hun kozijnen aan de buitenkant schilderen, daarnaast moet er nog een slot worden bijgeplaatst en gaan we nieuwe bomen in hun tuin planten. Genoeg te doen dus de komende maanden!

Ja, het is nu officieel, Aad is voor het eerst van zijn leven werkeloos. Per 23-8 is zijn dienstverband bij de Politie beëindigd. Is wel even vreemd na bijna 29 jaar daar te hebben gewerkt. Natuurlijk zijn we in deze acht maanden al aardig afgekickt van ons werk. We worden wel regelmatig nog door ex- collega’s op de hoogte gehouden van de ontwikkelingen op onze oude werkplekken en merken dat er nog niet veel veranderd is. Ondanks dat we allebei veel plezier in ons werk hadden missen we dat leven niet, heerlijk hier die vrijheid.

De 22e waren we een jaar getrouwd. Het eerste kritieke jaar zit er op ha ha We hebben er niet veel aan gedaan, maar natuurlijk dachten wel even terug. Wat kan er toch veel veranderen in een jaar tijd, ons leven ziet er nu totaal anders uit!

We zijn zo ongeveer al door onze voorraad films heen. We dachten dat 125 Dvd’s voorlopig genoeg zouden zijn maar dat bleek dus niet het geval. Voor de familie en vrienden die deze kant opkomen, houden wij ons aanbevolen voor een paar copietjes van goede films. Op onze site staat deze maand ook een lijst met de films die we al hebben.

Vorige week was Loek jarig en zijn we lekker uit eten geweest. Helaas het fototoestel vergeten. We hadden een grote pot pindakaas ingepakt (grapje onderons) en een foto ingelijst van Loek samen met z’n vader. Die foto hadden we gemaakt toen ze hier op bezoek waren. Vond ie erg leuk. Door de kado’s wist men bij het restaurant ook dat hij jarig was en kwam de eigenaar met een heerlijke fles champagne aanzetten.

Steeds meer vrienden en familie hebben het gratis “Skypen” ontdekt. Regelmatig zitten we dan ook even een half uurtje bij te kletsen over van alles en nog wat. Helaas kan onze verbinding de webcam niet aan maar dat mag de pret niet drukken.

In september viert men hier de onafhankelijkheid. Heel Costa Rica wordt bedolven onder de nationale vlag en de schoolkinderen doen niets anders dan het oefenen op hun trommels. Waar ze op oefenen is ons niet duidelijk het is nl telkens het zelfde deuntje.

Tussen alle bedrijven door zitten we af en toe ook nog te studeren op het Spaans. Na de losse woordjes komt nu de grammatica en dat valt echt nog niet mee. Het gaat wel steeds beter en we kunnen ons aardig redden.

Tot ziens/skype’s/mails!